De laatste dag, het afscheid - 4 & 5 april 2014
Uit het dagboek van Hilt:
Na een ontspannen broodjesmaaltijd
en een hartelijke begroeting in het administratief centrum, wandelen we te voet
naar de wereldwinkel, waar we hartelijk worden ontvangen door een groep
vrijwilligers. Katelijne staat ons in vlekkeloos Frans te woord en legt uit wat
Fair Trade is. Vooral het feit dat de wereldwinkels bijna volledig door
vrijwilligers wordt gerund, wekt hun verbazing en bewondering.
Tegen vier uur keren we terug
naar de Bouwhoeve. Iedereen gaat zijn koffers pakken. Om 17 uur hebben de schepen en ik echter met de twee
ambtenaren, le secrétaire et le planificateur, afgesproken om het actieplan en
de opvolging nog verder te bespreken. We maken een planning op voor de komende
weken, maar het valt ons allen zwaar. Toch zetten we door. Tegen eind volgende
week wisselen we bijkomende teksten uit.
Om zes uur zitten we met een grote
groep medewerkers en vrijwilligers terug rond de tafel met frietjes en
stoofvlees uit een bakje en met een pintje of frisdrank. Comme les flamands le
font. Jef Vissers en de burgemeesters van Za-Kpota en Hoogstraten spreken de
groep nog toe over het belang van het bezoek en de samenwerking in de toekomst.
Gerd, onze vertaalster, en ik krijgen woorden van dank maar zoals de
burgemeester van Za-Kpota het zegt: het bezoek en de samenwerking zijn een
individuele en collectieve verantwoordelijkheid. Ieder die bij het bezoek was
betrokken, van dichtbij of verder af, heeft die verantwoordelijkheid opgenomen
en gedeeld. De samenwerking is zorgvuldig voorbereid en ook gedragen door alle
partijen. Getuige hiervan het unanieme akkoord van alle raadsleden. Want als onze
bezoekers al Nederlands hebben geleerd dan zij het twee woorden: goedendag (wat we
volgens hen wat vaker zouden mogen zeggen tegen elkaar en tegen vreemden) en akkoord (in tegenstelling
tot andere agendapunten werd de samenwerking met Za-kpota tot hun opluchting
unaniem goedgekeurd tijdens de voorbije gemeenteraad). We overhandigen hen nog
enkele symbolische cadeaus. Voor ieder arrondissement en voor de burgemeester
hebben we een wakawaka-lamp en lader op zonne-energie voor bij stroompannes.
Zij nemen ook folders mee over de samenwerking. De spandoeken worden nagestuurd
per container. Voor de delegatieleden hebben we ook een pet en een das van
Hoogstraten. De sportraad en de mondiale raad schenken ook nog T-shirts en
handdoeken. De burgemeester stelt tot slot dat de grootste dank die zij kunnen
betuigen, het succes van de samenwerking is. Wij sluiten ons daar volmondig bij
aan. De warmte van hun omgang met elkaar zal bijblijven.
De uitnodiging voor het
personeelsfeest wijzen ze beleefd af. De vermoeidheid weegt. Het verlangen om
familie, vrienden en Benin terug te zien is groot nu de koffers zijn gepakt en
de cadeautjes zijn gekocht.
Wij hebben onze vrienden toegezegd
om hen, vertrekkend van de Vrijheid, vandaag ook wat liberté te geven. Hen de
kans te laten grijpen om Hoogstraten – België - ook als gewone consument te
leren kennen. Na onze uitstap naar de woonboulevard in Breda baart dit me
toch wel zorgen. Op woensdag heb ik gezien hoe ze over de aankoop van een mat
van 0.49 € hebben gewikt en gewogen en hoe ze in Mediamarkt verbijsterd hebben
gekeken naar de prijzen van GSM's, laptops, I-pods en andere elektronica. Ik
loods hen voorzichtig naar de linkerkant van de Vrijheid waar ze in de Zeeman
enkele aankopen doen voor hun familie.
's Middags brengen we nog een bezoek
aan het containerpark. Ingrid, medewerkster van onze gemeentelijke
milieudienst, en de medewerker van IOK staan ons te woord. "Les
beninois" verbazen zich over de verschillende fracties die worden
ingezameld en over de materialen voor de afvalselectie. De vaten voor het afval
zijn beter dan die bij hen voor de koopwaar. Een bezoek aan de kringwinkel valt
erg in de smaak omdat ze daar toch enkele cadeau's konden kopen voor hun
familie. Plots is één van de delegatieleden zoek. Hij deed een tweede rondgang
in de kringwinkel en kon nog enkele interessante koopjes doen.
We zetten onze wandeling verder
langs het begijnhof. Le beginage fascineert hen. Bij een volgend bezoek moeten
we hierop zeker terugkomen. Bij het verlaten van het begijnhof bezoeken we nog
enkele winkels. Ze betasten vol bewondering de kwaliteitsvolle kleding, maar
weten dat dit niet voor hen maar ook voor vele Hoogstratenaren buiten het
budget valt.
Zaterdag 5 april.
Om 7.30 uur staan Jef Vissers en ik
weer op de bouwhoeve om samen met de delegatie te ontbijten. Iedereen is tijdig
gepakt en gezakt en geniet van het laatste ontbijt. Er worden nog wat grapjes
uitgewisseld over vergeten bagage en er wordt hartelijk gelachen. Jef Huet
brengt nog de laatste foto's binnen op DVD. Zij zijn ontzettend blij en
kopiëren onmiddellijk de foto's op hun laptop voor de achterban.
Om 8.30 uur is de taxi daar. Het
afscheid is emotioneel, maar we weten dat we elkaar weerzien binnen
afzienbare tijd en dat we samen gaan werken aan een betere toekomst voor de
jeugd van Za-Kpota en Hoogstraten.
Goede reis. Geniet van het weerzien
met familie en vrienden. Geniet van de rust en grijp dan met veel energie de
uitdagingen aan.
Reacties
Een reactie posten