Dag 14 van de inleefreis: we ronden stilaan af

Wat vliegt de tijd! Het lijkt nog maar even geleden dat we in de luchthaven van Cotonou aankwamen en nu is het jammer genoeg alweer onze laatste dag hier in Za-Kpota. Vandaag staat er niet veel meer op het programma en zullen we de laatste dingen afronden.

In de voormiddag bezoeken we nog de markt van Bohicon, die lekker druk is. Wat een sensatie: superveel onbekende geuren, kleuren en geluiden komen op ons af. Omdat we met een te grote groep zijn, splitsen we op in twee groepjes om de verschillende kraampjes te verkennen. Al meteen stuiten we op de eerste uitdaging, want we moeten de straat oversteken. De brommers zoeven voorbij met veel getoeter. Gelukkig krijgen Abel en Maxime ons aan de andere kant van de straat, waar we onze ogen kunnen uitkijken. Er zijn kraampjes die stoffen verkopen, maar ook machetes en juwelen kan je op de markt vinden. Wat we het meeste zullen onthouden? Het deel waar de slagers zitten. We zien varkenskoppen, stukken vlees en bloed en er is een man bezig met het slachten van een koe. Nadat we nog een paar dingetjes hebben gekocht en van de ervaring van de markt hebben kunnen genieten, keren we weer huiswaarts, waar ons laatste middagmaal al klaarstaat! Frietjes met bakbanaan, het is feest. J 

Als we onze buikjes rond hebben gegeten en hebben kunnen genieten van een Afrikaanse siësta, is het tijd om de afgelopen twee weken te evalueren. We staan in een cirkel rond een boom en laten aan de hand van onze plaats ten opzichte van de boom zien hoe we over de activiteiten van de inleefreis denken. De conclusie: het was een topreis die we nooit zullen vergeten! En daar denkt ook de gemeente zo over, want we worden op het gemeentehuis verwacht om de laatste avond in stijl af te sluiten. Vijf minuutjes op de burgemeester wachten worden er al snel tien en dertig en na drie uur maakt hij eindelijk zijn opwachting. Van Afrikaans wachten gesproken! Michée, Celestin en de burgemeester nemen uitgebreid de tijd om iedereen die aan de reis heeft meegeholpen te bedanken. Het was een groot succes en dat komt door veel mensen. Om ons te bedanken, wilt hij ons een gewoven sjaal en een mooie armband met onze naam op geven, superlief!

Nu kruipen we snel onder de wol, want morgen zullen we op tijd op moeten staan om de laatste dingen op te rommelen en om negen uur richting Ganvié te trekken. Da’s een palendorpje dat we zullen bezoeken voor we naar de luchthaven gaan om weer richting België te vliegen. Tot snel!