Stedenband Hoogstraten

Twintig december ontvangen de schoolkinderen uit Kpakpamé allemaal een rugzak gevuld met potlood, papier, schriften,... In het voorjaar was hun arrondissement getroffen door een storm. Vele huizen en enkele scholen en de inboedel ervan werden vernield. Na overleg met de dorpshoofden en de directies koos de burgemeester ervoor om het geld voor humanitaire hulp van Hoogstraten te besteden aan schoolmateriaal voor alle getroffen kinderen uit de regio. Zij willen hiermee hun waardering uitdrukken voor de inspanningen die Hoogstraten doet om de kinderen van Za-Kpota een toekomst te geven. Na geboorteregistratie is onderwijs een belangrijke factor om de rechten van kinderen te waarborgen. Ouders investeren zelf in de eerste materiële noden en het overleven. De burgemeester van Za-Kpota spreekt zijn  dank uit aan het gemeentebestuur, het Rode Kruis van Hoogstraten, de mondiale raad en alle schenkers. Het heeft lang geduurd voor het geld een bestemming kreeg maar het overleg over de bestemmi

Afscheid van hotelpersoneel We zijn intussen vaste klant in hotel Majesté. Het personeel ziet ons graag komen. Bij het afscheid zijn ze extra gedienstig. De fooi komt er immers aan. Deze keer geven we hen ook allemaal een aardbeienzakje en onze laatste CFA’s. Ze waarderen echter ook vooral de babbels tussendoor over hun leven en toekomstplannen. Markt Op naar de markt op zoek naar allerlei voorwerpen om educatieve koffers te maken rond Benin. We lopen van het ene stalletje naar het andere en Michée onderhandelt voor ons over prijzen. De onderhandelingen worden tot het uiterste gevoerd. Dat leer je wel als je met een beperkt inkomen moet rondkomen. Sommige voorwerpen zijn moeilijk te vinden. We zijn op zoek naar blikken speelgoed, handpoppen en handgemaakte Afrikaanse poppen. We vinden voorlopig alleen blanke poppen. Onze boodschappentas wordt behoorlijk zwaar en we vragen ons af of we alles nog meekrijgen in onze koffers. wie zoekt die vindt Artsinanale werkplaats

De stilte komt na de storm Op onze laatste werkdag zitten we om 8 uur al terug aan de tafel. De discussie van gisteravond over de inleefreis is nog niet afgerond voor onze Afrikaanse vrienden. Ze willen opnieuw hun standpunt in verband met de financiële opvolging van de inleefreis omstandig toelichten. Zij willen dat de financiering via hen loopt om risico’s uit te sluiten. Wij willen hun inbreng beperken tot advies. Wij schetsen de historiek van de inleefreis en lichten aanvankelijk rustig en later geïrriteerd onze zienswijze toe. Het budget is op enkele details na besteed zoals vooraf begroot. De wijzigingen zijn doorgepraat en verantwoord met gedetailleerde bewijsstukken. Het verslag is bovendien voorgelegd aan het college. We wijzen Appo en Michée erop dat we liever zouden zien dat ze zich toeleggen op een aantal nog hangende zaken zoals de zonnekiosk, de omheiningen, de waterputten,... We sluiten in gespannen sfeer af als Abel en Maxim, de twee Beninese verantwoordelijken van

Is er al water? Vandaag staat in het teken van de schooltuinen en de landbouw richting van het CCFP, het Centre communal de formation profession nelle.   We zitten samen met de technische dienst, de chef de développement en de coördinator. We bespreken het waterbeleid dat niet langer een lokale maar terug een nationale bevoegdheid is. 50% van de bestaande waterputten moeten worden hersteld! Er moeten ook nog heel wat nieuwe worden aangelegd. Voor het herstel van de bestaande putten lifte en dossier klaar. Ze zullen bij het herstel prioriteit geven aan de putten in de dorpen met schooltuinen. Voor de aanleg van de drie nieuwe putten vragen we ons de technische en financiële fiche voor een voetpomp en een watertoren te bezorgen zodat we een subsidieaanvraag kunnen doen bij verschillende instanties. We stellen nogmaals vast dat in de uitvoering van onze plannen veel blijft hangen bij de technische dienst. De uitdagingen zijn daar ook enorm groot. Gebouwen, wegen, energie, water en san