Stedenband Hoogstraten

Retour en Belgique... We zitten nog maar eens te wachten. Deze keer op de luchthaven van Cotonou om over Abidjan terug te vliegen naar Parijs. Benin is een land vol enthousiaste mensen die zo graag willen horen en leren om aan de vooruitgang van hun land en hun bestaan te werken. Dat is zeer bemoedigend en tegelijkertijd ook noodzakelijk. Teveel mensen en vooral jonge mensen hebben geen mooi en uitdagend zicht op de toekomst. De stedenband die Hoogstraten aanging is een kleine maar bijzonder zinvolle aanzet om daar aan bij te dragen. Onze gemeenschap kan zich dat veroorloven en mag daar ten volle voor gaan. Dat doen we al enkele jaren en de delegatie van 4, die hier was, heeft zich maximaal ingespannen om ons gezamenlijk programma te overlopen, bij te sturen waar nodig en passende stappen te zetten voor het vervolg. De groep was erg complementair, gedreven en enthousiast. Dat verdienen de burgers van onze zustergemeente Za-Kpota zowel als deze van Hoogstraten. Maar er

O m 8 uur zijn we aan het ontbijt. De koffers zijn gepakt. Marij en Jan maken zich klaar voor de reis. Zij willen naar Dassa en Centre Songhai gaan. We nemen afscheid van hen maar weten dat we hen snel terugzien om de band met Za-Kpota ieder op onze manier verder uit te bouwen. Wij zetten ons samen voor de evaluatie van het werkbezoek. De voorbereiding, het programma, de verslaggeving, de taakverdeling en de werkwijze. We maken ook afspraken om onze evaluatie te delen met de politiek en administratief verantwoordelijken van Za-Kpota. Het afscheid nadert. De burgemeester komt ons nog uitzwaaien. We informeren naar zijn dochter. Die ligt nog in het ziekenhuis. We wensen hen het allerbeste. Dan stappen we in de auto's van Eric en Appolinaire. Setondji en Celestin begeleiden ons ook. Ook Pulchérie, de vrouw van Celestin en Thérèse, de vrouw van Appolinaire bellen nog even. Appolinaire heeft een bezoek aan Ganvié geregeld via een collega van de buurgemeente. We ontmoe

zaterdag 1 april De voorlaatste dag start met een overleg tussen Peter en Hilt over de geboorteregistratie. We overlopen onze observaties en spreken af hoe we vanmiddag met Appolinaire en Nicole zullen verder werken. We bezoeken Za-Tanta. De vertegenwoordigers van het dorp verontschuldigen zich. Het heeft vannacht geregend en iedereen is op het veld aan het werken. Landbouw is veruit de belangrijkste bron van inkomsten. De regenperiode is hoe langer hoe onzekerder. Dit werk gaat voor. De gerant van de zonnekiosk toont ons zijn installatie. Hij wil graag lampen maar blijft aarzelen. De kost voor het onderhoud ligt te hoog. Hij heeft reeds afgedongen op de prijs voorgesteld door Solergie. De school en het gezondheidscentrum hebben geen financiering gevonden voor het onderhoud. We doen een laatste tegenvoorstel. De verhuis van de panelen naar het wijkcentrum in ruil voor gratis gebruik van een beperkt aantal lampen en het laden van gsm's of het over en weer brengen van ba

Vrijdag 31 maart Jef werkt met Appolinaire, Rufine en Ernest aan de herziening van de acties en het budget. Een grote uitdaging. Het laat ons toe om meer zicht te krijgen op de competenties van de verschillende medewerkers en met hen een werkmethode uit te proberen en te evalueren. Daan, Peter en Hilt gaan samen met Eric naar Djidja. We bezoeken de dienst bevolking of état civil, het kadaster of registre foncier en de  ontvanger of régisseur de recettes. De coördinator van de stedenband, de verantwoordelijke voor de planning en de tweede schepen staan ons te woord. Het archief van het bevolkingsregis ter van alle arrondissementen wordt bewaard in één ruimte op het gemeentehuis en niet in de arrondissementele bureaus. Een groot nadeel voor wie in het meest afgelegen dorp op 60 km woont. Ieder register wordt voorzien van een harde kaft en alle registers gebundeld per arrondissement. De souches van kinderen, die in andere gemeenten wonen, worden apart bewaard. Alle aktes wo