Stedenband Hoogstraten

Onze laatste dag in Benin is aangebroken. Célestin en zijn vrouw komen ons nog uitzwaaien aan het hotel. Van Appolinaire en Ernest hebben we de avond voorzien al afscheid genomen. Crespin rijdt ons terug naar Cotonou, onderweg kijken we onze ogen weer uit naar de landschappen, verkoopsters en kraampjes langs de weg, de net iets te vol geladen brommers en auto's,... Onderweg vraagt Crespin of het goed is als hij stopt om enkele ananassen aan te kopen voor thuis. Hij koopt een hele zak vol, wat ons doet besluiten om ook een lekker souvenir in te slaan voor thuis. We hebben pas 's avonds laat een vlucht terug, dus de namiddag kunnen we nog opvullen in de omgeving van Cotonou. We hebben op advies van Hilt en Jef vooraf met Crespin afgesproken om Ganvié te bezoeken. Een paaldorp in een groot meer, zeg maar het Venetië van Benin.  De rust vanop het water laat de hectische wegen snel achter ons, maar de verkoopsters blijven. Nu niet in kraampjes, maar in bootjes op het wat

Het is weekend en de boog kan niet altijd gespannen staan. De laatste dagen van ons bezoek maken we ruimte om een stukje cultureel erfgoed te leren kennen in Za-Kpota en Bohicon. De cultuur en gewoonten horen immer ook bij het ontdekken van een land. Daarnaast is het ook belangrijk om te ontdekken wat onze jongeren het meest zou kunnen aanspreken tijdens hun inleefreis het komende jaar. We houden toch steeds een doelstelling in ons achterhoofd... In de voormiddag worden we op sleeptouw genomen door Célestin met zijn 3 kinderen en schoonzus. Hij neemt ons mee naar het paleis van de koning in Tindji. De koning is zelf niet thuis, maar we krijgen een  rondleiding in het paleis langs alle symbolen die op de muren geschilderd staan. Van daaruit gaat het naar het koninkrijk Abomey. Het oudste koninkrijk van Benin en internationaal gezien het meest gekende. We gaan hier het paleis niet bezoeken, maar op het binnenplein verkopen ambachtslui artisanale producten. De souvenirs voor

Zoals afgesproken staan we deze morgen klaar om er samen met de animatoren van ASEZ in te vliegen. We hebben een extra fotografe bij, Griet zal ons vandaag vergezellen. Abel maakt ons wegwijs in de organisatie van het speelplein. Kinderen worden in 2 groepen opgedeeld volgens leeftijd. De kleinere kinderen (tot 6 à 7 jaar) zitten buiten voor het lokaal van ASEZ en zijn aan het kleuren. Ze krijgen ieder een kleurplaat. De animatrice deelt stiften uit, ieder kind krijgt 1 stift en deze wordt daarna gewisseld. Zo kom je met één pakje toe voor heel de groep! Kaat maakt meteen de vergelijking naar onze speelpleinwerking, daar staan de doosjes op tafel en kan je maar niet begrijpen waar die kleurtjes en stiften heen gaan. Met verdwenen materiaal hebben ze hier geen last. Het valt ons ook op dat de animatrice de kinderen helpt die de pengreep nog niet beet hebben. De grotere kinderen spelen pleinspelen op de speelplaats van de school. De animatoren benoemen het spel en gaan na o

Vertrek naar Cotonou Tinne, Jef en Hilt komen gepakt en gezakt aan de ontbijttafel. Ook Marc, Koen en Griet maken zich klaar voor de reis naar Cotonou. Griet heeft last van vocht in haar been. We raadplegen nog even een arts. Aspirine en beweging en baden zijn het advies ook eerder al gegeven door de kinesist. Griet kiest ervoor om net als een van de vorige dagen aan te sluiten bij de jeugd. Het resultaat is er ‘s avonds. Haar been is minder gezwollen en beweeglijker. ANCB en gender We hebben afspraak op het ANCB - de nationale vereniging voor gemeenten in Benin. Zij hebben een samenwerkingsovereenkomst afgesloten met VVSG - de Vereniging van Vlaamse steden en gemeenten rond capaciteitsversterking van lokale besturen en gemeenten. Agathe,  onze gastvrouw, verwelkomt ons hartelijk. We willen van het bezoek van onze burgemeester gebruikmaken om van gedachten te wisselen over het genderthema. Agathe overloopt samen met Armand het programma van VVSG en ANCB en de acties d

Ook vandaag weten de jongeren ons te verrassen met hun werkijver en efficiëntie. In de voormiddag hebben de organisaties onderling overlegd om een gezamenlijk voorstel te formuleren rond mogelijke activiteiten die tijdens de inleefreis kunnen plaatsvinden. Wanneer we in de namiddag Abel van ASEZ en Diane van CPS ontmoeten zijn deze voorstellen reeds uitgetypt. Deze namiddag zal naast Kaat van de jeugddienst en Ingrid van de dienst mondiaal beleid, ook burgemeester Tinne Rombouts aansluiten. De organisatie van de inleefreis voor jongeren sluit immers aan bij haar bevoegdheden. Franky kijkt toe ;-) We starten met de gezamenlijke voorstellen door te nemen en vullen deze aan met ideeën die wij vanuit Hoogstraten hadden meegenomen: een opruimactie om aandacht te trekken op het afval in de straten, samen koken aan een Afrikaanse en Belgische maaltijd, … Al snel wordt duidelijk dat we één rode draad doorheen het bezoek willen brengen. De jongeren zullen samen een sketch brengen ro

Bezoek van het arrondissement Kpakpamè De arrondissementscommisaris ontvangt ons omringd door chef de villages en een vrouwengroep.  Zij heten ons zingend en dansend welkom. De arrondissementscommisaris geeft in het Frans en het Fon toelichting over de resultaten op het vlak van geboorteregistratie. Deze zijn in vergelijking met vorig jaar slecht. Op dit moment van het jaar zijn alle, mannen en vrouwen in deze streek in de weer op het land. Eerst zorgen voor eten op tafel. Ook onze burgemeester neemt het woord en moedigt iedereen aan om de rechten van nieuwgeborenen te waarborgen door hen te registreren. Appolinaire en Nicole gaan hier dieper op in. De toelichting in het Fon verloopt zoals altijd heel geanimeerd. We nemen nog een kijkje in het arrondissementssecretariaat. Bij een eerder bezoek hadden vleermuizen hier een onderkomen gezocht. De mest zorgde voor een indringende stank. Dit probleem is aangepakt. Enkel de aktes van de laatste jaren zijn nog aanwezig. De res

Een inleefreis voor jongeren organiseren… Het klinkt ongelooflijk boeiend, verrijkend, waardevol,… maar ook wel spannend. Vinden we de juiste partners? Een geschikte locatie? Voor het vertrek hebben we onze visie op papier gezet, de krijtlijnen waar we met onze inleefreis naartoe willen staan vast, de te maken afspraken tijdens het komende bezoek zijn opgelijst.  Het enthousiasme en de verwachtingen zijn groot, we zijn dan ook zeer tevreden als we bij het Centre de Promotion Sociale (CPS) rond de tafel zitten met 4 jongerenorganisaties uit Za-Kpota en aan de slag kunnen. De voormiddag is erop gericht om de verschillende mogelijke partners beter te leren kennen. Welke activiteiten worden georganiseerd? Waar gaan de activiteiten door? Is er een eigen lokaal? Wanneer zijn er activiteiten? Hoe worden de activiteiten bekend gemaakt bij de leden? Hoeveel leden zijn er? Hoe oud zijn de leden? Zijn de activiteiten voor meisjes en jongens? Hebben ze al ervaring met uitwisseling

Vandaag staat helemaal in het teken van de sinaasappelen. We vertrekken al vroeg naar de plantage van de arrondissementscommisaris van Za-Kpota Centre, Emmanuel Houngan. We staan opnieuw versteld van de enorme afstanden en de slechte berijdbaardheid van de wegen. Het dorp, Za-Kekere, ligt er schilderachtig bij in de heuvels.  We rijden vast met de bus en er komt langs alle kanten volk aangelopen om de wagen terug vlot te krijgen. We lopen door de oude en nieuwe plantage van Emmanuel. We stellen met eigen ogen vast dat er op vlak van kwaliteitsvolle productie nog veel werk aan de winkel is. In de oude plantage zien we verschillende bedreigingen: schimmels, witvlieg, parasieten, rottende sinaasappels, verarmde bodem,... Ze combineren de sinaasappels met de  teelt van bonen, pindanoten, maniok,… We zien de landarbeiders en kinderen aan het werk. De uitdaging voor het sorteren, bewaren en vervoeren van de sinaasappels zijn nog groter. Op de terugweg zien we dat op andere

Van Porto Novo naar Bohicon Vanaf het Centre Songhai rijdt het vlot naar Bohicon. We verlaten de steden en komen steeds meer op het platteland terecht. We doorkruisen Za-Kpota en vangen al snel een glimp op van de appelsienenmarkt en de verkoopsters langs de weg. We installeren ons in het hotel in Bohicon. Ontvangst in Za-Kpota In het programma werd voorzien om eerst langs te gaan bij het Centre Promotion Social om kennis te maken met de jongerenverenigingen uit Za-Kpota. Kaat (jeugddienst) en Ingrid (dienst mondiale samenwerking) zullen de volgende dagen met hen samen zitten om de mogelijkheden voor een jongerenreis in 2018 te onderzoeken. Maar bij het vertrek naar Za-Kpota merken we toch wat moeilijkheden bij onze Beninese vrienden. Er wordt naarstig over en weer gebeld. De burgemeester wil ons eerst ontvangen, daarna mogen we langs het CPS zoals voorzien. We willen de culturele gewoonten niet zomaar opzij schuiven... Dit worden 3 feestelijke ontvangsten op rij, eerst aan de