Posts

Posts uit 2018 tonen

Donderdag 13 december

Afbeelding
Sap uit Za-Kpota We hebben vandaag een ontmoeting met een uitgebreide ploeg jongeren van Cjepez. Een NGO die jongeren kansen biedt om stages te lopen en opleidingen te volgen. Ze lieten vier jongeren stage lopen bij een ondernemer in Bohicon die stap voor stap zijn artisanale sapfabriekje uit de grond stampte. Zo heeft hij heel het zuiden van Benin uitgekamd op zoek naar glazen flesjes langs de weg en bij buvettes,... De groep rond de tafel is heel gevarieerd en hoogopgeleid. Didier, een landbouwingenieur, die ook deelnam aan de inleefreis, geeft een presentatie op Beninese wijze zoals de kinderen in de lagere scholen daar de burgemeester of andere bezoekers leren begroeten. De inhoud van de presentatie geeft ons vertrouwen. Deze jongeren hebben goed nagedacht over hun project. Crespin heeft er zelf zijn eindwerk over gemaakt zoals later blijkt. Het project van Cjepez zal niet beperkt blijven tot sinaasappelen. Ze zouden ook mango’s, gember, ananas,... verwerken net zoals

Woensdag 12 december

Afbeelding
Alweer een nieuwe dag We zien elkaar om 7.15 uur in het restaurant. Om 8 uur stipt is Matthias daar. Hij is aangeworven in het kader van het federaal programma om de vorming van de coöperatie te ondersteunen. Hij is zelf producent en woont in de buurgemeente Zogbodomey. Hij heeft de voorbije maanden deelgenomen aan de terugkoppeling van de studie van de filière in alle dorpen van Za-Kpota en ook de landbouwtelling van de producenten, verkoopsters en transporteurs. Een half uur later arriveert ook Michée en starten we met het verder doorlopen van het financieel verslag van de markt en de versterking van de filière en met name de commercialisering van de sinaasappelen. We bespreken de problemen die zijn opgedoken bij de verwerking van de gegevens en werken samen een efficiëntere werkwijze uit. We vragen om bij een volgende telling bijkomende elementen op te nemen zoals: het aantal landarbeiders, hun geslacht, hun verloning,... Wereldwijd vormt de landarbeid en seizoenarbeid e

Dinsdag 11 december

Ontbijt bij het zwembad Jef heeft vannacht niet geslapen. Er was gisteravond ook behoorlijk veel lawaai. Enkele hotelgasten bouwden een feestje op het terras en later op de gang. We schuiven aan voor het klassieke ontbijt. De koffie en de broodjes doen deugd. FAO en schooltuinen Voor de deur van het hotel staat een grote terreinwagen van FAO. Een blanke hotelgaste stapt in. Ik spreek haar even aan om te horen wat ze in Benin doet en vertel dat we voor de schooltuinen gebruikmaken van de handleiding van FAO. Zij is hier om een documentaire te maken voor FAO. Op weg naar Za-Kpota in de auto van Ernest wisselen we nieuws uit. Hij is drie maand geleden vader geworden van een zoon Felix. Hij is heel fier. Ook de politieke situatie komt aan bod. De president gaat heel doortastend te werk. Hij is daardoor niet zeer geliefd bij de armere bevolking die leeft van de informele economie. Snelle veranderingen vragen grote gedragswijzigingen besluit Ernest. Wij willen meer tijd om on

Maandag 10 december

Afbeelding
Om 7.15 u schuiven we aan aan het uitgebreide ontbijtbuffet. Vanaf morgen eten we steevast een omelet of confituur bij de getelde stukjes Frans brood en de oploskoffie. Ook de Nederlanders en equipe van ITG zijn aan de ontbijttafel en maken afspraken voor de uitvoering van het programma. Om 8.15 u bereiden we het bezoek voor aan de chef de coopération van de ambassade, Melanie Schellens. We bekijken wat we willen vertellen over état civil, guichet unique, landbouw en decentralisatie. We leggen klemtoon op de afstemming tussen lokale en nationale programma’s en hoe de Belgische overheid aan beleidsbeïnvloeding zou kunnen op een aantal domeinen. Bovendien willen we aftoetsen of er bijkomende synergiën mogelijk zijn. De chef de coopération maakt indruk en opent poorten Zij stelt zeer gerichte vragen en legt linken met programma’s van andere Belgische en internationale actoren. Voor de état civil vragen we om afstemming te bepleiten tussen inspanningen en realisaties op lokaal vla

Zaterdag 8 en zondag 9 december - Rien n’ est jamais sûr.

Afbeelding
Zaterdag is nog een spannende dag . De kleinkinderen komen en blijven slapen. Ze willen nog koekjes bakken en de koffers moeten nog gepakt. De familietraditie wil dat het weekend na zes december kerstbomen worden gehaald en versierd. Tussendoor proberen we de extra journaals over de politieke crisis te volgen. We hebben net een succesvolle 11.11.11 campagne rond migratie achter de rug met warme verhalen van culturen die elkaar vinden in Hoogstraten. Toch verscheurt dit thema ons land. Het thema migratie krijgt ook een heel ander gezicht als je een Afrikaans land bezoekt dat tot de armste in de wereld behoort. Een land waar de informele economie naar schatting 65 % procent uitmaakt en 90 % van de actieve bevolking tewerkstelt. Als ik al die jonge mensen zie - 50 % is jonger dan 18 jaar - dan zie en hoor ik een tijdbom. Het contrast is groot tussen de armoede en wat er te koop is in de wereld. Ook Jef had nog een drukke avond. Teerfeest van de fanfare. Als voorzitter kan j

Dag 16 van de inleefreis: Dikke knuffels in Brussel, spandoeken en koffiekoeken!

Afbeelding
De terugvlucht was toch wel vermoeiend. Een hele nacht vliegen en niet heel goed kunnen slapen… Onze vlucht gaat heel vlot! We zouden landen om 06.40 uur, maar we landen al om 06.00 uur. Het is nog spannend of iedereen er wel op tijd zal zijn… We zijn wel wat zenuwachtig om iedereen terug te zien. Omdat we zo vroeg zijn geland hebben we voldoende tijd. We rekken de tijd om ons wat op te frissen in de Belgische wc’s. We merken meteen het verschil. We poetsen onze tanden met kraantjes water, spoelen de wc door met de spoelknop,… ook dat is weer wennen! In Za-Kpota hebben we allemaal kleurrijke stoffen gekocht, de naaister kwam enkele dagen geleden langs om onze maten op te meten en maakte traditionele Afrikaanse kleren voor ons. Van broeken, rokken tot bomba. Ideale moment om deze te showen! Ook koning Thijs mocht niet ontbreken. Hij trok zijn koningstenue aan. Ondertussen in de aankomsthal verzamelt iedereen om ons een warm ontvangst te geven. Nog even wachten o

Dag 15 van de inleefreis: Ganvié et hupsaké!

Afbeelding
Deze ochtend stond onze wekker iets vroeger dan normaal want we moesten ons vliegtuig halen. We maken nog een tussenstop in Ganvié, een paaldorp. Na enkele traantjes en laatste keer gezwaai zijn we goed en wel vertrokken in Za-Kpota. We stapten in de bus en waren weg! Abel, Appo en Michée reisden met ons mee. De sfeer op de bus zat voor een allerlaatste keer weeral goed! Toen we uitstapten mochten we meteen het gondelbootje op. Gelukkig had ons bootje een motor en konden wij gezellig genieten van het uitzicht, al was dit soms wel wat wiebelig ;) We vaarden over het grootste meer van Benin. Het was onderverdeeld in kleine vissersputten en reikte helemaal tot in Cotonou. Doordat er veel beplanting was, moest de motor regelmatig proper worden gemaakt. Uiteindelijk kwamen we veilig “aan land” bij een gezellig restaurantje. De “big mama” van het restaurantje kwam gezellig bij ons aan tafel zitten. Maar ook de huisdieren liepen onder onze tafel door en kwamen kijkje nemen wie we wa

Dag 14 van de inleefreis: we ronden stilaan af

Afbeelding
Wat vliegt de tijd! Het lijkt nog maar even geleden dat we in de luchthaven van Cotonou aankwamen en nu is het jammer genoeg alweer onze laatste dag hier in Za-Kpota. Vandaag staat er niet veel meer op het programma en zullen we de laatste dingen afronden. In de voormiddag bezoeken we nog de markt van Bohicon, die lekker druk is. Wat een sensatie: superveel onbekende geuren, kleuren en geluiden komen op ons af. Omdat we met een te grote groep zijn, splitsen we op in twee groepjes om de verschillende kraampjes te verkennen. Al meteen stuiten we op de eerste uitdaging, want we moeten de straat oversteken. De brommers zoeven voorbij met veel getoeter. Gelukkig krijgen Abel en Maxime ons aan de andere kant van de straat, waar we onze ogen kunnen uitkijken. Er zijn kraampjes die stoffen verkopen, maar ook machetes en juwelen kan je op de markt vinden. Wat we het meeste zullen onthouden? Het deel waar de slagers zitten. We zien varkenskoppen, stukken vlees en bloed en er is een man bez

Dag 13 van de inleefreis: "de VITO van Za-Kpota"

Afbeelding
Na een heerlijk ontbijt met weer lekkere avocado’s kon onze dag hier in Za-Kpota beginnen. Deze voormiddag waren we weer de gast bij ASEZ om met alle kindjes leuke spelletjes te spelen. We kwamen er al snel achter dat niet alle spelletjes hier anders zijn maar er ook Afrikaanse versies bestaan van onze spelletjes. Zo begonnen we de spelvoormiddag met een Afrikaanse versie van drakenbal en nog enkele andere Afrikaanse spelletjes. Daarna hebben we de kinderen ook een aantal spelletjes van bij ons aangeleerd zoals TIK TAK BOEM, doktertje in de knoop … We zijn ook nog met alle kinderen naar een monument in Za-Kpota gegaan om daar samen een paar toffe foto’s en filmpjes te maken. Het was heel warm, maar doordat iedereen heel actief meespeelde was het alsnog een kei plezante spelvoormiddag!  ’s Middags aten we heerlijke, knapperige, gezonde, warme frietjes gemaakt van maniok. Na het eten hadden we even tijd om wat uit te rusten, maar iedereen begon spontaan gezelschapsspelletjes te sp

Dag 12 van de inleefreis: een rustige maar speciale dag

Afbeelding
We startten de dag met een nieuw ontbijt, deze keer avocado met een broodje. Dit was genieten. Hier in Afrika zijn de avocado’s extra lekker! Op het programma voor de voormiddag stond een artisanale activiteit, dit was de plaatselijke weverij. Door middel van sturing van voeten en armen werd er een patroon gevormd, dit had als eindresultaat een sjaal, doek… Ook wij mochten eens proeven van dit werk, het zag er makkelijker uit dan het was. Bij de weefster ging het een stuk sneller, zij vertelde ons dat ze dagelijks werkt van 7uur tot 21uur. Dit was goed om twee tot vier doeken te maken. Buiten werden er rieten matten gemaakt, dit was het werk van twee jonge meisjes. Ook dit was interessant om uit te proberen, dit ging een stuk makkelijker. Tijdens de terug wandeling kwamen de letters van Za-Kpota tegen, vergelijkbaar met Hollywood. Hier kon natuurlijk geen groepsfoto ontbreken. Na het middageten zijn we op bezoek

Dag 11 van de inleefreis: bezoek gezondheidscentrum & avondmarkt

Afbeelding
Zoals vorige maandag werden we uitgenodigd op het gemeentehuis om het hijsen van de Beninse vlag bij te wonen. Dat gaat zoals gewoonlijk gepaard met het zingen van het volkslied en een kleine toespraak van de secretaris. Na een stevig ontbijt kregen we de kans om de verschillende diensten van het gemeentehuis eens nader te bekijken. Zo was er bijvoorbeeld de dienst voor sociale zaken, infrastructuur en niet te vergeten de geboorteregistratie van de pasgeborenen. Het grootste verschil met hoe het bij ons gebeurt is dat hier veel op papier bijgehouden wordt en daarvoor geen speciale opslagplaats voorzien is. We zagen echter ook gelijkenissen zoals het digitaal bijhouden van de boekhouding. Dit is deels te danken aan de stedenband. Daarna stond de schilder ons op te wachten die ons zou helpen bij het schilderen van de projectiemuur van onze openluchtcinema. Het eerste spatje verf werd aangebracht door ons, de jongeren van Hoogstraten. Nadien mocht iedereen om de beurt een laagje

Dag 10 van de inleefreis: zondag, matchdag, feestdag

Afbeelding
Zondag, feestdag! Als ontbijt kregen we een lekkere croissant om de dag mee te beginnen. Die suikers konden we zeker en vast gebruiken, aangezien de voormiddagactiviteit voetballen was. Onze Afrikaanse vrienden wilden met het busje richting het voetbalveld rijden, maar die 1 km konden we echt wel wandelen. Op die manier konden we ineens onze spieren al wat opwarmen. Toen we aankwamen, wisten we niet wat we zagen. Zo’n groene grasmat! Het was een kunstgrasveld, die een paar jaar geleden gefinancierd werd door een Franse NGO. Kaat voelde zich helemaal in haar sas toen ze de opwarming mocht geven. Met een stevige beat door de boxen gingen onze knieën en hielen vlot de lucht in. Het was zeer warm en vochtig, dus we waren al snel buiten adem… en toen moest de match nog beginnen. We speelden tegen de studenten van Za-Kpota. Ze zagen er zeer goed uit, dus vreesden we ergste. We liepen de longen uit ons lijf en het zweet droop van onze gezichten. We kwamen redelijk snel op achterstand, maar

Dag 8 en 9 van de inleefreis: een 2-daagse toeristische uitstap

Afbeelding
Hé buschauffeur, de hele bus moet plassen. Hé buschauffeur,… Na onze zak te maken, vertrokken we op onze toeristische uitstap. We kunnen ons nog niet veel inbeelden wat we ons kunnen voorstellen bij de toeristische trekpleisters van Benin. Benin is een mooi land, heel groen! Maar het heeft ook een keerzijde. Er ligt veel afval, veel onafgewerkte en leegstaande gebouwen. We aten onderweg weer bij ons eerste restaurant. Rijst, vis en tomatensaus. De cola die we achteraf kregen deed ons deugd. Want deze menu zien we bijna dagelijks. Aan gekomen in Ouidah bezochten we “Temple des pythons”. Het was een klein parkje met héél véél pythons. Het had allemaal te maken met voodoo. Maar de slangen deden ons niets dus, maakte we er sjaals van. Onze Afrikaanse vrienden waren helemaal fan, wij daarentegen… Na de slangen reden we met een gids verder door Ouidah, het was het dorpje waar de slaven naar Zuid-Amerika werden gebracht. Verschillende standbeelden beelden d

Dag 7 van de inleefreis: een duurzame dag

Afbeelding
Een nieuwe dag! Vandaag stond er weer van alles op het programma. Zo begonnen we de dag met een infosessie over afval en de gevolgen daar van. Aan de hand van een filmpje zagen we hoe een stad van Senegal het grote afvalprobleem aanpakte. Hierbij legde Ingrid uit waarom het belangrijk is om het probleem aan te pakken.  We probeerden onze Afrikaanse vrienden ook zeker duidelijk te maken dat afval niet alleen hier aan gepakt moet worden maar ook bij ons. Alle kleine beetje helpen en daarom besloten we om onze handen uit de mouwen te steken en het afval bij de plaatselijke markt op te ruimen en te sorteren.  Al snel werden we geholpen door vele enthousiaste kinderen. Dit is voor hen alvast een goede les, hopelijk nemen zij dit mee. En doen ze het in de toekomst ook.   Bij aankomst lieten we zien dat afval niet perse afval moet zijn, maar ook terug gebruikt kan worden in vorm van nuttige dingen, zoals herbruikbare zakjes. Na het middageten was het tijd voor een spel over de