Dinsdag 11 december

Ontbijt bij het zwembad

Jef heeft vannacht niet geslapen. Er was gisteravond ook behoorlijk veel lawaai. Enkele hotelgasten bouwden een feestje op het terras en later op de gang. We schuiven aan voor het klassieke ontbijt. De koffie en de broodjes doen deugd.

FAO en schooltuinen

Voor de deur van het hotel staat een grote terreinwagen van FAO. Een blanke hotelgaste stapt in. Ik spreek haar even aan om te horen wat ze in Benin doet en vertel dat we voor de schooltuinen gebruikmaken van de handleiding van FAO. Zij is hier om een documentaire te maken voor FAO.

Op weg naar Za-Kpota in de auto van Ernest wisselen we nieuws uit. Hij is drie maand geleden vader geworden van een zoon Felix. Hij is heel fier.

Ook de politieke situatie komt aan bod. De president gaat heel doortastend te werk. Hij is daardoor niet zeer geliefd bij de armere bevolking die leeft van de informele economie. Snelle veranderingen vragen grote gedragswijzigingen besluit Ernest. Wij willen meer tijd om ons aan te passen.

Verder vertelt hij ons dat de wegenwerken gestart zijn in oktober en het asfalt in februari zal worden gelegd. Als we aankomen aan het gemeentehuis trekken we grote ogen. Er zijn afvoerkanalen gegoten in beton op heuphoogte. De weg komt hoger te liggen dan de omgeving. We begrijpen het niet en willen graag met Eric van de technische dienst praten om het te begrijpen. We zeggen lachend: “Talon (de President) construit des talons”

           

Ook in Za-Kpota zijn er glijdende werktijden. Ze worden hier alleen anders ingevuld dan bij ons.

We starten uiteindelijk om 10.30 uur. Deze voormiddag staat de guichet unique op de agenda. Rufine start met een presentatie, wij hadden liever het actieplan en het format voor de rapportage van het federale programma gezien. We zitten toch in een andere logica. Bijna alle geplande acties zijn uitgevoerd. Het resultaat is niet wat ze hadden gehoopt. Voor de inning van de belastingen zijn ze afhankelijk van overheidsambtenaren en die blijken niet over voldoende middelen te beschikken om tot in de dorpen te gaan. De al arme gemeente moet bijdragen om hen tot daar te laten komen. We bekijken ook de mogelijkheden om uit het programma van de guichet unique rapporten te trekken en bespreken welke gegevens best worden gebruikt om te rapporteren en om te communiceren. Ook de manier waarop.

Jef heeft ondertussen een gesprek met tweede schepen Basile. Door de nakende verkiezingen en de gewijzigde wetgeving zijn er heel wat veranderingen op til. Talon wil een tweepartijenstelsel installeren. In Za-Kpota scharen een groot deel van de verkozenen zich achter hem omdat hij de macht heeft. Ze zijn het echter lang niet altijd eens met zijn doortastend en ingrijpend beleid. Ze zouden graag overgangsmaatregelen zien en het behoud van de rol van lokale besturen, want die dreigt te verminderen!

Daarna gaan we eten in een lokaal restaurant dat wordt uitgebaat door de vrouw van de voormalige burgemeester van Djidja. Rijst met een stoofpotje van ui, banaan, boontjes en kip en een slaatje van tomaten. De reizigersdiarree slaat al toe bij mij. We onderbreken de planning om medicatie te gaan halen op het gemeentehuis. Daarna bezoeken we een pas geopend hotel met 11 kamers. Het hotel la Providence is nog niet volledig afgewerkt. De acclimatisatie in twee kamers werkt nog niet. We verkiezen toch in Bohicon te blijven.

In de namiddag werken Michée en ik verder aan de rapportage. We schieten goed op. Hij heeft alle documenten verzameld en we kunnen de rapporten vlot invullen. ( Jef neemt nu de blog over...) Het blijft toch een lastig werk want we worden voortdurend gestoord en onderbroken. Soms ontstaat de indruk dat ze allemaal samen met hetzelfde bezig zijn en uiteindelijk niet zo’n geweldig resultaat hebben. Als er bv een sleutel van een bureau nodig is dan roept iedereen tegen elkaar en is in de weer tot Jef na een kwartier vaststelt dat de sleutel gewoon op de deur zit.

We rijden op tijd terug naar het hotel want Hilt voelt zich absoluut niet lekker.

We gaan wel aan tafel maar het bevalt onze zieke niet erg goed. Ik lust het bord spaghetti met pikante tomaten jus echter wel. Maar gezien de korte nacht lig ik ook al om halftien in bed, klaar voor een goede nachtrust. Wat trouwens perfect zal lukken...

Morgen blijven we grotendeels in het hotel voor allerlei besprekingen en informatie