De laatste dagen van de conferentie

Zaterdag 10 oktober

Zaterdagochtend nemen we afscheid van de delegatie van Banjul en Oostende. Ook zij maken van  de conferentie gebruik om een werkbezoek te maken.

Dan beginnen we de koffers te laden. Er is nog even een kink in de kabel omdat een van de chauffeurs zijn portefeuille verloren is met het noodzakelijke rijbewijs. Een bus vertrekt om aangifte te doen bij de gendarmeries. Gelukkig krijgen we even later bericht dat alles is terug gevonden. We beginnen aan de terugreis en nemen de overzet van Foundiougne. We rijden door een prachtig landschap met vele watervogels. Zeker de moeite om te bezoeken.

Onderweg ontsnappen we enkele keren aan een ongeval. De rijvaardigheid en de concentratie van de chauffeurs wordt aardig op de proef gesteld.

In Dakar aangekomen valt de groep uit elkaar. Sommigen gaan de stad verkennen, anderen verpozen op een terras waar veel expats komen. De delegatieleden van Dogbo, Bohicon en Tambacounda blijven nog één of meerdere dagen in Dakar. Het afscheid is emotioneel.

Het hoofd van bijna iedereen staat nu naar huis. Dat merk je op de luchthaven. Het groepsgevoel is even zoek. Op de conferentie was er dat des te meer.

Vrijdag 9 oktober

Vrijdagochtend vertrekken we naar hotel Fadidi voor de laatste sessies. We krijgen een toelichting over de samenwerking van Waalse gemeenten in Senegal door UCVW. Een andere aanpak dan die van VVSG. De gemeenten in het Zuiden komen driemaandelijks samen , die in het Noorden maandelijks. Jaarlijks zijn er uitwisselingen. De doelen en acties worden samen bepaald.

 

De vergaderruimte in Sokone.

 

Hij gaat ook in op Succesfactoren voor gemeentelijke samenwerking:

- Participation active - responsabilité des acteurs
- Concertation
- Gestion décentralisée
- Approche-processus  - apprendre et corriger - prendre en compte des spécificités sociologiques
- Renforcement des capacités

De burgemeester van Sokone speelt in op de noodzaak van het generen van inkomsten voor de gemeenten. De gemeenten zijn te vaak volledig afhankelijk van dotaties van de federale overheid. Voor Sokone 4.8 euro per persoon per jaar.

Ze beschikken niet over de nodige technieken en personeel maar er is ook een gebrek aan strategische keuzes.  De burgemeester pleit voor alternatieve vormen van financiering. Zij hebben bij de bevolking 30000 euro opgehaald voor het project van het strand.

Daarna zetten we ons per land om afspraken te maken over de opvolging van de conferentie.

In de groep van Benin worden concrete afspraken gemaakt voor de voorbereiding van het federale programma. De Vlamingen schrijven op basis van de beschikbare informatie een kader uit op basis waarvan de Beninezen de thema's bepalen en terugkoppelen. We zijn akkoord dat dit in voldoende algemene termen moet worden geformuleerd zodat iedere stedenband dit kan invullen vanuit zijn specifieke situatie.

Benin - België

 

's Namiddags bezoeken we in twee groepen projecten rond gezondheidszorg en mutualiteiten, bibliotheek, bevolkingsregistratie en plasticverwerking en compostering.

Opnieuw zien we de effecten van compostering voor de landbouw. De maïs bemest met kunstmeststoffen staat er schraal bij. De compost geeft een rijke oogst met dikke kolven.

De plasticverwerking gebeurt grotendeels handmatig: sorteren per soort en kleur,  kappen, wassen. De machine voor het vermalen is jammer genoeg kapot. De vermalen plastic wordt verkocht in Dakar. Met de opbrengst kan men de salarissen betalen. Sinds februari zijn er ook klinkers van plasticafval. Er is jammer genoeg nog geen pleintje of pad mee aangelegd. In de toekomst wil men zelf met de productie van klinkers starten.

Het ophalen van het plastic en het organisch materiaal gebeurt door wijkcomités met charettes en ezels. Het resultaat is duidelijk zichtbaar in de straten. Er is duidelijk minder afval dan elders in Senegal.

Afvalinzameling met ezelskarren

 

In de bibliotheek zijn helaas vooral Franse en weinig Afrikaanse auteurs te vinden. Voor de kinderen zijn er wel boeken in woloff.

Bij de demonstratie van het bevolkingsregister wisselen we naar het voorbeeld van Sokone met Za-Kpota van gedachten over het organiseren van een zitdag van de rechtbank voor het regulariseren van de jongeren die niet zijn ingeschreven. Dit biedt het voordeel om dit te koppelen aan een grootscheepse sensibilisatie en spaart tijd en vervoerkosten voor de ouders. Van Merelbeke leren we dan weer dat zij dit koppelen aan een kinderrechtenwandeling en sponsoring. Elk lagere schoolkind kan de gerechtskosten voor een niet geregistreerd kind in Toucountouna sponsoren.

Op de uitbouw van de mutualiteiten willen we uitgebreid terugkomen. Heel wat projecten die vanuit de gemeente jaarlijks steunen draaien immers rond medische kosten en uitbouw van de gezondheidszorg.

Na de bezoeken evalueren we met zijn allen de conferentie. De meningen zijn duidelijk en vrij unaniem.

Na de maaltijd worden we vergast op een wervelend spektakel afgewisseld met speeches en het uitwisselen van geschenken.

We nemen afscheid van de delegatie uit Za-Kpota die in de vroege uurtjes vertrekt per taxi om tijdig het vliegtuig te halen. Ook van de delegatie van Zemst die nog enkele dagen ter plekke blijft en die Sokone en Tambacounda nemen we afscheid.

Daarna de bus in naar ons hotel. Er wordt luid gezongen en gelachen. Het improvisatietalent van de Beninezen is ongelooflijk.

Donderdag 8 oktober

's Ochtends verzamelen we aan het zwembad voor een groepsfoto. Dirk pakt een voor een alle klaarliggende camera's.

De voltallige delegatie.

 

Daarna vertrekken we onder begeleiding van een escorte van de burgemeester en een gendarme op een motor met knipperlichten. Aan de grens van de gemeente schudden we nog eens handjes.

De eerste etappe van de conferentie zit erop. Dat laat zich voelen. Iedereen slaapt een groot deel van de tijd.

We zien kadavers langs de weg waar binnen de kortste keren gieren op af komen. In Kaolak stoppen we opnieuw voor de maaltijd. De netheid van het hotel staat in schril contrast met de straten, pleinen en bassins. Overal afval.... Het stuit tegen de borst...

Dan nemen we de weg naar Sokone. We komen in een heel ander landschap. De mangroves met steltlopers, pelikanen,...

We rijden vanaf dan over zeer slechte wegen en zijn getuige van de aanleg van een nieuwe weg.

 

In Sokone staat opnieuw een delegatie ons op te wachten. Dan splitst de groep in twee omdat de capaciteit van de hotels niet groot genoeg is. Een hotel met airco en een zonder.

Dan volgt de traditionele welkomstceremonie. De burgemeester maakt van de gelegenheid gebruik om een project voor te stellen om een landstrook economisch en toeristisch te ontwikkelen. Een zeer dynamische en ambitieuze burgemeester. Hij promoot meteen de lokale producten: schaalvruchten, garnalen, cashewnoten, pinda's,....

Na de gezamenlijke maaltijd zakken we snel af naar het hotel om te slapen.