Zondag 27 maart - Ontvangst in Za-Kpota


Terwijl de kerk in het Centre Songhai weer volstroomt met honderden mensen op hun paasbest, kaarten we nog na over de indruk die dit vormingscentrum op ons heeft nagelaten. We zijn er van overtuigd dat een opleiding hier heel wat mogelijkheden inhoudt voor de landbouw in de streek en in Za-Kpota in het bijzonder.

Met heel wat oponthoud om in Porto Novo de noodzakelijke CFA’s uit de muur te toveren, kan de trip naar Za-Kpota dan eindelijk aanvangen. Het wordt een rit van een tweetal uren over een vrij goede baan, met de regelmaat van een klok onderbroken door stevige verkeersremmers. Met een flinke snelheid schuren we in kolonne van drie wagens, met alle knipperlichten op, voorbij en tussen tientallen motorfietsen, meestal zwaarbeladen met ganse families of bergen koopwaar. De verloren tijd moet blijkbaar ingehaald worden, maar het gaat alleen van kwaad naar erger. Iets voor Za-Kpota begeeft één van de auto’s het: warm gelopen met als gevolg een kapotte joint de coulasse.


Met een uur vertraging bereiken we uiteindelijk de buurgemeente Bohicon. Een snelle opfrisbeurt en een korte maaltijd en we waren klaar voor de ontvangst in Za-kpota. Het oponthoud gaf ons echter een ambetant een schuldig gevoel met de wetenschap dat mogelijk heel wat mensen ons zouden staan op te wachten onder een zinderende zon. Maar het geduld van de Afrikaan kent blijkbaar geen grenzen en de toeloop was heel wat minder dan we ons hadden voorgesteld of misschien wel stiekem hadden verhoopt. De verhalen en de beelden van de vorige bezoeken hadden ons wellicht op een verkeerd been gezet.

Een groep muzikanten kwam ons voor het gemeentehuis al dansend en zingend tegemoet en bracht de Hoogstraatse delegatie tot bij de burgemeester en de voltallige gemeenteraad in traditionele kelderdracht. Het werd een hartelijk weerzien, weliswaar met de nodige protocol en geplogenheden. Een honderdtal mensen waren opgedaagd om dit niet alledaags bezoek te komen bekijken. Terwijl de muziekgroep voor de nodige decibels en ambiance zorgde namen we plaats in de raadszaal van het nieuwe gemeentehuis. Secretaris Célestin Adagbe stelde de delegatieleden voor aan de aanwezigen, beklemtoonde het belang van dit bezoek en liet het woord aan burgemeester Antoine voor de officiële verwelkoming en begroeting. De verkiezingen in Benin zijn nog niet zo lang achter de rug waarbij de burgemeester van Za-Kpota zijn mandaat voor 5 jaar heeft kunnen verlengen. Zijn twee schepenen (‘adjoints’) zijn evenwel nieuwkomers. 


De secretaris schetste daarna de voornaamste realisaties tot hiertoe van de samenwerking tussen Hoogstraten en Za-Kpota. Vooral de steun aan het gemeentelijk onderwijs met de bouw van enkele klassen, de aanschaf van schoolbanken en de bouw van composttoiletten, en de ondersteuning van de administratie van de gemeente, zijn de voornaamste verwezenlijkingen uit deze stedenband. Bij dit laatste zijn vooral de uitbouw van het draadloos internet voor de secretaris van wezenlijk belang. Tot grote verwondering van delegatielid en bezielster van deze stedenband, Hilt Rigouts, werd er in deze voorstelling met geen woord gerept over de zo belangrijke geboorteregistratie waarin Hoogstraten zoveel hoop gelegd heeft. Zij zal dan op het einde ook een emotionele oproep doen aan alle gezagsdragers van Za-Kpota om de toekomst van de kinderen op de eerste plaats te stellen en te zorgen dat een volledige geboorteregistratie op termijn een feit wordt. Zij kon zich geen beter assistente voorstellen dan het kleine schattige meisje Deo Gratias dat toevallig naast haar zat. De toekomst van zovele van deze kinderen ligt in handen van het bestuur door een goede geboorteregistratie en classificatie.

Maar voor dit laatste intermezzo had schepen Jef Vissers als delegatieleider het bestuur bedankt voor de goede ontvangst en de voornaamste doelstellingen van het bezoek toegelicht. Vooral de verdere uitdieping van de samenwerking en de mogelijkheid te onderzoeken of er op gebied van technisch onderwijs ook een ondersteuning of samenwerking mogelijk kan zijn. In het licht hiervan vergezellen immers drie leerkrachten van VITO de delegatie. De technische school CCFP ter plaatse heeft twee afdelingen (metaal en bouw) maar overweegt sterk om hier ook een afdeling landbouw aan toe te voegen. Een bezoek aan deze school, de ervaring met Centre Songhai en de vele gesprekken de volgende dagen zullen klaarheid moeten scheppen of een samenwerking in de vorm van een scholenband hier tot de mogelijkheden behoort. Het worden zeker nog boeiende werkdagen. 

Met de traditionele groepsfoto, de vele intieme kiekjes met de nieuwe Afrikaanse vrienden en de informele babbels, werd het ontvangst afgerond met een half-fris pintje in het bureau van de burgemeester.


Reacties