27 januari plannen, papierwerk en... een begrafenis bijwonen
Madame Hilt (uitgesproken Madame Ielt) heeft opnieuw haar
handen vol gehad om de planning van alle acties die kaderen in het Federaal
programma goed geformuleerd en volledig in de voorbestemde rapport-documenten
te krijgen. De medewerkers van de stad en de politiekers weten hoe lastig dit soort
werk is. Er werd in de voorbije dagen al heel wat voorbereidend werk verricht.
Vandaag begonnen Jef en Hilt aan het vervolg, kort na 9u 's morgens, en zijn ze doorgegaan tot het
grotendeels klaar was om 15u. Alles ging gepaard met flinke discussies tussen
de mensen van Za-Kpota, met onze tussenkomsten, opmerkingen en vragen om dan
toch te landen in een tekst en een cijfer.
In de late namiddag waren Jef en Hilt uitgenodigd op de
afscheidsceremonie van de vader van de ‘premier adjoint au Maire’, zeg maar 1e
Schepen. Dat vond plaats op een stofferig schoolterrein (want droog seizoen) op
een grote zandvlakte al dan niet onder schaarse bomen.
 |
| de vrouwen koken |
Even schetsen hoe een begrafenis in zijn werk gaat:
De
overledenen wordt - omwille van de
klimatologische condities – al de dag na het overlijden begraven. De
afscheidsdienst gebeurt later kerkelijk, burgerlijk of met een voodoo-invloed
en in intieme familiekring. Meestal de dag nadien wordt een publieke ceremonie
gehouden voor de overledene. Dat is echt een ouderwetse ‘Vlaamse kermis’ met
tenten, muziek, animaties, eten en drinken à volonté en heel veel volk. Het
hele dorp loopt dan storm en ook heel wat schoon volk laat zich daar zien en
bedanken voor hun komst. De gewoonte vraagt dat je dan een ‘envelopke’ afgeeft
met een bijdrage in. Deelnemingskaartjes zoals bij ons kennen ze hier niet. De
kinderen lopen heen en weer om overal te kijken, de vrouwen koken op de grond
in grote potten en de mannen zijn er ook om …de zaken te bespreken, te drinken
en alles op te eten.
Op de terugweg zijn Jef en Hilt even gestopt bij een hotel met zwembad en
grote shop om wat te bekomen van alle indrukken. Ondanks de ervaring die ze al op deden in de voorbije jaren,
blijven ze toch steeds onder de indruk van de eindeloze gastvrijheid van de
bevolking, de spontane vriendschap en de zorg die de mensen van de gemeente aan hen besteden. Maar ook de armoede en het schrijnend gebrek aan zoveel went
nooit. Om daar wat aan te verhelpen zijn ze hier, namens de burgers van
Hoogstraten.
Reacties
Een reactie posten