Jongerenreis 2021 - 11 & 12 september

 

11 september

Omstreeks 7u ’s ochtends verzamelden we op de parking in Hoogstraten. Het ochtendhumeur maakte al snel plaats voor een gezonde portie zenuwen en goesting. Na de nodige controles op de luchthaven, konden we toch koers zetten richting het Afrikaanse continent. Mits een tussenstop in Ivoorkust kwamen we aan op onze eindbestemming Cotonou te Benin. Daar werden we opgewacht door een chauffeur van het hotel. Hij begeleidde ons naar zijn busje dat net groot genoeg bleek te zijn. In Belgische termen is dit veel te klein,  maar onze vriendelijke Beninese chauffeur klaarde de klus.

Na de 9 uur lange vlucht, was dit hotel een aangename en welgekomen verrassing. Helaas was het zwembad gesloten wegens werken, maar dat kon de pret niet drukken. Een heerlijk pizza als avondmaal, met uitzicht over “le lac”. Met deze climax van formaat beëindigden we onze eerste dag.

 

12 september

In Hotel Du Lac zorgde ochtendstond weldegelijk voor goud in de mond. Het ontbijtbuffet was meer dan we er in onze dromen van hadden kunnen verwachten. Ook al beseften we dat deze luxe een beetje controversieel was, toch genoten we er enorm van. Na het ontbijt stond de eerste ontmoeting met de jongeren van ZaKpota gepland. De eerste woorden frans waren een beetje stroef, maar al snel leerde we de jongeren voor het eerste kennen. Een bordspel en wat Afrikaanse liedjes later kon men al aanvoelen dat de groepsdynamiek goed zat.

Na een korte, maar enorm spannende busrit kwamen we aan op de eetplaats voor de middag. Bij deze een kort intermezzo over het Beninese verkeer: “Als semi-ervaren chauffeur kan ik uit eigen ervaring zeggen dat een ritje door Hoogstraten of Antwerpen al een spannend kan zijn, maar het verkeer is Benin is van een andere orde.” We kwamen terecht in een zeer gezellig en lokale eetzaak, nog steeds in Cotonou. Na lang staren naar de kaart, had iedereen een gerecht uitgekozen, al dat niet wetende wat het eigenlijk ging zijn. Dat de jongeren van Benin rijst boven de heerlijke “pommes frites” verkozen, deed ons toch even fronsen. Na de maaltijd hebben we koers gezet naar de kleine landbouwcommune “Songhaï”. Hier doen ze aan zelfvoorzienende landbouw, waarover morgen meer. We konden onze ogen niet geloven toen we hier een zwembad zagen staan. Na de warme dag, deed een frisse duik heel veel deugd. Het avondmaal kon ons ook bekoren: een verse vis of kip.

Een goede avondwandeling later, was stilaan tijd om onder de wol/ het muggennet te kruipen.

Morgen zetten we koers naar ZaKpota en ontdekken we onze thuisbasis voor de komende twee weken.