11 mei 2015 - onze harten worden gestolen

Uit het dagboek van onze delegatie:

Ooit al eens bijna 100 km op één dag gereden ? Maar dan op onherbergzame, kronkelende, smalle zandwegen vol met kuilen, obstakels, overstekende dieren, bochten en wandelaars. Langs markten, bromfietsen en stalletjes. Sommigen van ons in auto’s die al lang hun tweede leven in Afrika aan het doen zijn. Versleten vering, lekke banden, en vol met roepende en telefonerende gastheren. Wij vandaag wel. Onze opdracht van het programma was het bezoeken van diverse arrondissementen, scholen en kleine dorpen. Maar wat een ontvangst hebben we overal gekregen ! Al het oneerbiedige geklaag van hierboven was onmiddellijk weggevaagd. Overal zingende, dansende en klappende mensen. En dan de scholen. Vol met schattige, gedisciplineerde kindjes. Grote vragende oogjes die ons aanstaarden met de vraag wat die grote blanke mensen komen doen. Schrijvend op een kapot ‘leitje’ met een krijtje. – de digiborden moesten nog geleverd worden. De meester of juf zonder bord, maar op een betonnen gladde muur met kleurkrijt en woord voor woord. Daar zagen we de 75 nieuwe banken die de Gemeenteschool van Hoogstraten gesponsord had. Wij kunnen u verzekeren dat het welbesteed is en dat de dankbaarheid torenhoog is. Onder ons gesponsord dak met enkele palen zitten ze met 50 kinderen in een klas. Allemaal blije mensen die dankbaar zijn dat we hen niet vergeten. Trots met hun ‘moderne’ latrines en vragend om meer, omdat ze erin geloven.

Het dak - gesponsord door de stad Hoogstraten

Nieuwe schoolbanken - dankuwel gemeenteschool van Hoogstraten!

Nieuwsgierig naar de blanke mensen.



Het nieuwe composttoilet.
In de kleine dorpen kan je stoppen waar je maar wilt. Ze toeteren even en rijden om de hindernis heen. Vol geladen met alles tot 50 lange palen op een brommer-kar toe. De kippen voor vanavond vluchten een laatste maal naar de zijkant. Daar bewaren ze hun – volgens ons - ‘eenvoudige’ administratie om de geboorteregistraties te doen. In nieuwe blauwe kasten van metaal om het ongedierte ervan weg te houden. Daar hebben de mensen van Hoogstraten voor gezorgd en dat moesten we zeker weten.

Eenvoudige mensen die blij zijn met eenvoudige dingen. Het doet een mens nadenken en filosoferen. Er is nog veel werk en veel hulp nodig in dit mooie land. De delegatie kreeg de opdracht om te kijken wat de Stedenband betekent en wat we de komende jaren nog moeten doen. Wel, daar hebben we een goed beeld van gekregen en daar gaan we voor ! Morgen beginnen we aan het echte werk: vergaderen, vergelijken , helpen en initiëren. Gelukkig kunnen we ons goed verwarmen, want het is hier altijd zomer! Tot later.

Reacties

  1. An Vissers-Wouterse12 mei 2015 om 22:01

    Fijn om jullie verslag te lezen , de hartelijkheid en warmte van de kinderen en volwassenen bezorgen mij hier 'kippenvel' Een groet aan jullie allen
    An Vissers Wouterse

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Noord Zuid Zoersel13 mei 2015 om 09:18

    Fijn dat jullie kunnen zien waar Hoogstraten voor Za Kpota het verschil kan maken, en omgekeerd.
    Nog veel succes ginder en doe ze de groeten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het roept mooie en warme herinneringen op aan mijn bezoek 2 jaar gelden; blij te lezen dat er inderdaad al mooie vorderingen zijn gemaakt! Groetjes aan de delegatie en aan al onze contacten in Za-kpota. Staf Coertjens

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jullie maken idd het verschil voor Zakpota, doe zo verder en hou de swung erin aan de ganse delegatie:-)!
    Marcel Verschueren

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Michiel Vermeiren13 mei 2015 om 23:56

    Het doet deugd om te zien en te lezen dat de middelen tot nu toe goed besteed werden! Onderwijs krijgen op degelijke banken en met een degelijk dak boven uw hoofd kan de kwaliteit van dat onderwijs alleen maar ten goede komen. Succes daar nog!

    Michiel Vermeiren

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten