13 mei 2015 - een dag van verzengende hitte
Vandaag start het echte ICT-werk: monteren van de WIFI-apparaten op de afgesproken plaatsen en trekken van de netwerkkabels vanuit het bureel van de technische dienst naar deze Access Points. Ladders of stellingen zijn niet beschikbaar; we behelpen ons met enkele stevige houten stoelen. Jan slaagt er samen met de ICT-medewerker van Bohicon (Galbert) in om via het GSM-netwerk een internetverbinding te maken. Uiteraard vraagt het heel wat tijd naar onze normen om webpagina’s te openen, maar voor de mensen hier gaat een nieuwe wereld open. Ze kunnen nu vanaf hun eenvoudige computer of laptop bijv. een e-mail sturen naar collega’s en daar zijn ze al heel blij mee. Het enthousiasme waarmee vrouwen en mannen staan te supporteren als Jan door muren boort, bezorgt hem bij wijlen kippenvel .
Naast de werkzaamheden voor het ICT-netwerk splitsen we ons vandaag weer op in twee groepen. Een eerste groep heeft vandaag contact met verschillende betrokkenen m.b.t. de geboorteregistraties. De geboorteregistratie gebeurt in Za-Kpota niet in het gemeentehuis, maar in de arrondissementen. De gemeenten in Benin zijn onderverdeeld in departementen (vergelijkbaar met onze deelgemeenten), welke op hun beurt weer bestaan uit villages (gehuchten). Za Kpota kent 8 arrondissementen en 56 villages.
De gemeentelijke administratie voor de burgerlijke stand in Za-Kpota is dus georganiseerd in de 8 arrondissementen. Op deze manier bevindt deze dienstverlening zich dichter bij de inwoners. Toch ondervindt men hier grote problemen. De problemen situeren zich bij de opmaak van de aktes (bv. er is geen of een laattijdige aangifte), bij de administratieve afhandeling van de aangiftes (bv. ouders worden niet in het bezit gesteld van een kopie van de geboorteakte) én bij de archivering van de aktes.
Een correcte en volledige geboorteregistratie is essentieel voor het kind zelf, maar ook voor de gemeente. Daarom wil het gemeentebestuur van Za-Kpota inzetten op de verbetering van de werking van de burgerlijke stand m.b.t. deze geboorteregistratie. In dit kader werden vandaag werkvergaderingen gehouden met de belangrijkste partners in de gemeente die verbeteringen zouden kunnen realiseren. In de voormiddag werd er gewerkt met de chefs (verkozen gemeenteraadsleden) en secretarissen van de arrondissementen. In de namiddag kwamen de verpleegsters en de vroedvrouwen van de gezondheidscentra aan bod. Via de methodiek van outcomemapping wilden we de verschillende problemen m.b.t. de geboorteregistratie in kaart brengen, en wilden we de partners mogelijke oplossingen laten aanreiken zodat er op termijn een volledig en correct geboorteregister voor handen is.
Tijdens de gesprekken kwamen al snel de belangrijkste problemen naar boven: de geboorteaangifte gebeurt niet of te laat (de aangifte moet binnen de 10 dagen na de geboorte gebeuren), het kind heeft nog geen voornaam wanneer de aangifte plaatsvindt (de voornaam wordt vaak pas later gegeven door de vader), de ouders komen na de geboorteregistratie de akte niet ophalen ...
Vanuit de verschillende partners werd mee naar oplossingen gezocht, zodat er al op korte termijn grote verbeteringen kunnen bereikt worden. Zo hebben de arrondissementssecretarissen aangegeven dat ze ter verbetering van de geboorteregistraties hun eigen werking willen veranderen. Ze zullen in de toekomst zelf naar de materniteiten en de ouders thuis gaan voor de opmaak van de geboorteaktes en voor de administratieve opvolging nadien. Op deze manier kunnen zij verzekeren dat alle kinderen geregistreerd worden en ze in het bezit zijn van een kopie van hun geboorteakte.
Voor deze nieuwe werkwijze zal in de nabije toekomst een nieuwe procedure worden uitgeschreven.
Wie dacht dat groep 2 de heetste dagen wel gehad zouden hebben, kwam bedrogen uit. Vandaag een compleet Afrikaanse dag met alles er op en er aan. Bij de start wachten op onze begeleiders en dan eindelijk toch op weg. Ter plaatse nogmaals overleg en discussies over de aanpak om alles ‘geregeld’ te krijgen. Net voor de middag kunnen we dan ons eerste bezoek afwerken: de lokale gemeenteschool van Za-Kpota. Het onthaal was hartverwarmend ook al was de temperatuur hoger dan de vorige dagen. De kinderen werden begeesterd door onze geschenken en tekeningen die we hadden meegebracht. Vooral het Jenga en mikadospel oogsten veel bijval. Zalig hoe de kinderen opgingen in het spel en blij waren met deze zeer eenvoudige dingen. Voor zover we dit konden beoordelen was het onderwijs zeer praktisch gericht met diverse zeer actuele onderwerpen (ebolaproblematiek, verkiezingen, gezondheid,…).
Het bezoek aan een lokale fabriek voor het maken van appelsiensap was ontluisterend als ontwikkelingsproject van de regering. Een spiksplinternieuwe site met alle noodzakelijke machines, gebouwd en geleverd door de Beninese regering, maar… geen appelsienen om te verwerken. Na enige toelichting bleek de overheid niet gedacht te hebben aan opslag met koeling, en het op gepaste wijze aanvoeren van het product. Dus conclusie was dat de fabriek er staat maar niet kon functioneren. Gebrek aan inventiviteit en initiatief van de lokale bevolking zorgde voor een typische gelatenheid en het ‘wachten op een oplossing’.
Na de middag gingen we “den boer” op. In een verzengende hitte bezochten we een zandgroeve. Op een minimum van tijd werd met man en macht (met de schup) de vrachtwagens geladen. De concessie was toegekend, maar het herstel van de natuur was voorlopig nog een brug te ver. Hier kunnen we met onze kennis nog ondersteuning verlenen hoe dit moet aangepakt worden.
De twee lokale coöperaties, enkel aangestuurd door vrouwen (verwerking van maniok, mais, maken van palmboomolie,…) geven aan dat vrouwen in Afrika van aanpakken weten en echt vooruit willen. Zekerheid op het vlak van voeding en gezondheid zijn hun grootste bekommernissen. Zij geven voor een stuk wel aan dat met kleine ingrepen toch vooruitgang kan geboekt worden. Ondanks de warmte en het zweet dat we gelaten hebben was dit voor ons een openbaring!!
Tot slot van onze namiddag konden we vaststellen dat ook in Za-Kpota kinderen worden opgevangen buiten de schooluren. Een vorm van ‘Stekelbees’ maar hier dan met de doelstelling om kinderen niet te laten uitwijken naar Nigaria waar ze kinderarbeid moeten verrichten of als kind-soldaten worden ingeschakeld. Dit project ‘Point d’Espoir’ ondersteund door NGO’s geeft ons dan toch de hoop dat hetgeen we als gemeente in Za-Kpota doen meer dan zinvol is. Een prachtige afsluiter van een ‘long hot day’. En als de internetverbinding het toelaat: tot morgen!
 |
| Centrum Za-Kpota - onderweg |
De gemeentelijke administratie voor de burgerlijke stand in Za-Kpota is dus georganiseerd in de 8 arrondissementen. Op deze manier bevindt deze dienstverlening zich dichter bij de inwoners. Toch ondervindt men hier grote problemen. De problemen situeren zich bij de opmaak van de aktes (bv. er is geen of een laattijdige aangifte), bij de administratieve afhandeling van de aangiftes (bv. ouders worden niet in het bezit gesteld van een kopie van de geboorteakte) én bij de archivering van de aktes.
Een correcte en volledige geboorteregistratie is essentieel voor het kind zelf, maar ook voor de gemeente. Daarom wil het gemeentebestuur van Za-Kpota inzetten op de verbetering van de werking van de burgerlijke stand m.b.t. deze geboorteregistratie. In dit kader werden vandaag werkvergaderingen gehouden met de belangrijkste partners in de gemeente die verbeteringen zouden kunnen realiseren. In de voormiddag werd er gewerkt met de chefs (verkozen gemeenteraadsleden) en secretarissen van de arrondissementen. In de namiddag kwamen de verpleegsters en de vroedvrouwen van de gezondheidscentra aan bod. Via de methodiek van outcomemapping wilden we de verschillende problemen m.b.t. de geboorteregistratie in kaart brengen, en wilden we de partners mogelijke oplossingen laten aanreiken zodat er op termijn een volledig en correct geboorteregister voor handen is.
Tijdens de gesprekken kwamen al snel de belangrijkste problemen naar boven: de geboorteaangifte gebeurt niet of te laat (de aangifte moet binnen de 10 dagen na de geboorte gebeuren), het kind heeft nog geen voornaam wanneer de aangifte plaatsvindt (de voornaam wordt vaak pas later gegeven door de vader), de ouders komen na de geboorteregistratie de akte niet ophalen ...
Vanuit de verschillende partners werd mee naar oplossingen gezocht, zodat er al op korte termijn grote verbeteringen kunnen bereikt worden. Zo hebben de arrondissementssecretarissen aangegeven dat ze ter verbetering van de geboorteregistraties hun eigen werking willen veranderen. Ze zullen in de toekomst zelf naar de materniteiten en de ouders thuis gaan voor de opmaak van de geboorteaktes en voor de administratieve opvolging nadien. Op deze manier kunnen zij verzekeren dat alle kinderen geregistreerd worden en ze in het bezit zijn van een kopie van hun geboorteakte.
Voor deze nieuwe werkwijze zal in de nabije toekomst een nieuwe procedure worden uitgeschreven.
Wie dacht dat groep 2 de heetste dagen wel gehad zouden hebben, kwam bedrogen uit. Vandaag een compleet Afrikaanse dag met alles er op en er aan. Bij de start wachten op onze begeleiders en dan eindelijk toch op weg. Ter plaatse nogmaals overleg en discussies over de aanpak om alles ‘geregeld’ te krijgen. Net voor de middag kunnen we dan ons eerste bezoek afwerken: de lokale gemeenteschool van Za-Kpota. Het onthaal was hartverwarmend ook al was de temperatuur hoger dan de vorige dagen. De kinderen werden begeesterd door onze geschenken en tekeningen die we hadden meegebracht. Vooral het Jenga en mikadospel oogsten veel bijval. Zalig hoe de kinderen opgingen in het spel en blij waren met deze zeer eenvoudige dingen. Voor zover we dit konden beoordelen was het onderwijs zeer praktisch gericht met diverse zeer actuele onderwerpen (ebolaproblematiek, verkiezingen, gezondheid,…).
Het bezoek aan een lokale fabriek voor het maken van appelsiensap was ontluisterend als ontwikkelingsproject van de regering. Een spiksplinternieuwe site met alle noodzakelijke machines, gebouwd en geleverd door de Beninese regering, maar… geen appelsienen om te verwerken. Na enige toelichting bleek de overheid niet gedacht te hebben aan opslag met koeling, en het op gepaste wijze aanvoeren van het product. Dus conclusie was dat de fabriek er staat maar niet kon functioneren. Gebrek aan inventiviteit en initiatief van de lokale bevolking zorgde voor een typische gelatenheid en het ‘wachten op een oplossing’.
Na de middag gingen we “den boer” op. In een verzengende hitte bezochten we een zandgroeve. Op een minimum van tijd werd met man en macht (met de schup) de vrachtwagens geladen. De concessie was toegekend, maar het herstel van de natuur was voorlopig nog een brug te ver. Hier kunnen we met onze kennis nog ondersteuning verlenen hoe dit moet aangepakt worden.
De twee lokale coöperaties, enkel aangestuurd door vrouwen (verwerking van maniok, mais, maken van palmboomolie,…) geven aan dat vrouwen in Afrika van aanpakken weten en echt vooruit willen. Zekerheid op het vlak van voeding en gezondheid zijn hun grootste bekommernissen. Zij geven voor een stuk wel aan dat met kleine ingrepen toch vooruitgang kan geboekt worden. Ondanks de warmte en het zweet dat we gelaten hebben was dit voor ons een openbaring!!
Tot slot van onze namiddag konden we vaststellen dat ook in Za-Kpota kinderen worden opgevangen buiten de schooluren. Een vorm van ‘Stekelbees’ maar hier dan met de doelstelling om kinderen niet te laten uitwijken naar Nigaria waar ze kinderarbeid moeten verrichten of als kind-soldaten worden ingeschakeld. Dit project ‘Point d’Espoir’ ondersteund door NGO’s geeft ons dan toch de hoop dat hetgeen we als gemeente in Za-Kpota doen meer dan zinvol is. Een prachtige afsluiter van een ‘long hot day’. En als de internetverbinding het toelaat: tot morgen!
 |
| jeugdopvang |
Reacties
Een reactie posten