Terug naar Cotonou

Dag 11

We besluiten om vroeg te vertrekken, daar de trip van vandaag zo’n 650 km is. Anne, onze begeleidster  van VVSG (Vereniging voor Vlaamse Steden en Gemeenten) is echter heel ziek – we moeten haar ondersteunen om in de auto te laten stappen. Met een bang hart gaan we op weg.



drukke verkeer

Het eerste deel zijn de wegen nog vrij goed en er is weinig verkeer. We schieten goed op. Anne slaapt meestal, dat stelt ons een beetje gerust.

Het vrachtverkeer gaat  met camions die van Europa komen; we zien soms ook vrachtwagens met de namen van Belgische transporteurs. Door hun ouderdom zien we echter zeker zoveel camions naast de weg in panne staan dan er rijden. Over de zuiverheid van de uitlaatgassen zullen we het maar best niet hebben…



voodoo om het veldje te beschermen

 Bij een stop onderweg zien we een raar tafereel. Lambert, onze chauffeur,  denkt dat het om een Voodoo-teken gaat om de mensen ervan te weerhouden om het fruit daar van de bomen te plukken.

De Voodoo-religie is in Benin ontstaan en later via de slavenhandel verspreid naar Amerika en de Caraïben maar blijft nog sterk aanwezig in het dagelijks leven en binnen alle godsdiensten.

We houden halt in Dassa (ongeveer halfweg) om iets te eten en om Anne te tijd te geven om wat te rusten.

Het laatste deel van de trip is zwaar: slechte wegen, veel verkeersdrempels en druk verkeer. Vermoeid komen we in ons hotel aan. We nemen contact met Peter Rosseel, arts bij Artsen zonder Grenzen en lid van onze werkgroep Stedenband. Hij geeft ons advies i.v.m. de behandeling van Anne. Wij zijn daarna een beetje gerustgesteld.

Na een lekker diner op het terras van het hotel met uitzicht op zee, gaan we moe maar tevreden naar bed.

Morgen , de laatste dag weeral …