Werkbezoek 2023 - Dag 1 & 2

 DAG 1 – Aangekomen! Alles bij?

Zondagochtend 8u. De delegatie van twee van Stad Hoogstraten staat klaar voor vertrek. Ariane Snels, medewerker mondiale samenwerking, en Stijn Raeymaekers, informatie manager (of IT beheerder voor de vrienden) werken deze week een hele week samen met de collega’s in de gemeente Za-Kpota. Tijdens het werkbezoek doen we een opvolging van de programma’s en een ontmoeting van de partners. Stijn zal samen met de IT’er werken aan het installeren van een beveiligd netwerk en het uitwerken van een visie.

Een vlotte rit naar de luchthaven later, staan we klaar om onze bagage in te checken. Spannend! Want door al het materiaal dat we bij hebben zitten we bij twee valiezen juist over het maximum van 23kg. Gelukkig hadden we een lieve dame die erg begripvol was en onze bagage zonder problemen incheckte en ons daarna ook nog eens achterna liep om Stijn zijn paspoort terug te brengen dat hij vergeten was op het bureautje.

De vlucht verliep afgezien van wat turbulentie goed. Ariane liet één oortje vallen dat verloren ging in het zwarte gat dat de vliegtuigvloer was. Bij de tussenstop zocht half het vliegtuig mee, zonder succes. Gelukkig werden we getroost door de stewart met niet 1 ijsje, maar wel 2 ijsjes! (Stijn hoefde niet getroost te worden maar had wel zin in een tweede ijsje).

Aangekomen op de luchthaven van Cotonou, gingen we vlot door de controle. De switch en POE-injector (IT materiaal, je weet wel) werden wel grondig onderzocht door de douane, maar na een deskundige uitleg van Stijn, mochten deze toch het land binnen.

In het hotel werden we hartelijk ontvangen door de eigenaar. Een heel aangename en huiselijke sfeer deden ons meteen thuis voelen in Tahiti Hotel. We dronken en aten nog iets om dan te wachten op Rufine, de coordinator van Za-Kpota, die ons nog wou komen verwelkomen in Za-Kpota. Om 23u30 (Beninese tijd, 1 uurtje vroeger) kwam Rufine er aan, samen met haar twee broers. Een uurtje later, maar vooral vele foto’s later namen we afscheid van Rufine en was het tijd om in ons bedje te duiken. Want de volgende dag maken we de reis naar Za-Kpota.

DAG 2 – En route vers Za-Kpota

Een eerste nacht in de vochtige warmte van Benin is nooit vanzelfsprekend, maar we maakten er het beste van. Om 8u stonden we klaar om het zwembad uit te testen. Stijn zijn mening: “leuk zwembad en ik vond het water was niet koud!”; Ariane haar mening: “Brrrrr! Een klein dipje was genoeg.” Ieders zijn mening natuurlijk, al waren we het over het ontbijt eens, zeer lekker! Rufine en haar broer kwamen ons ophalen aan het hotel om naar Za-Kpota te vertrekken. Maar niet zonder dat ze eerst zelf ook in het hotel hadden ontbeten. Geen probleem, dat gaf ons de kans om aan dit bericht te starten.

    

En dan, en route naar Za-Kpota! De weg er naartoe maakt ons duidelijk hoeveel er de afgelopen jaren weeral is veranderd. In Cotonou, de hoofdstad werd een heel afvalophalingssysteem uit de grond gestampt, vuilkarren voorzien, aan huis ophaling, … De verkeersregels lijken ook weer verder afgelijnd. We kwamen immers flitscamera’s tegen! 50 was de maximum snelheid!

Na een uurtje rijden maakten we onze eerste tussenstop. Het bureau van ANIP (Agence National d’Identification des Personnes) in Allada. Rufine haar broer is daar hoofd van ANIP in dit departement. Hij liet ons zijn bureau zien en gaf uitleg bij de vernieuwde procedure voor geboorteaangifte. Het systeem werkt grotendeels digitaal en mensen kunnen nu hun geboortecertificaat online opvragen.
Na deze tussenstop zetten we onze weg verder naar Bohicon om ons hotel te vinden. Dit doen we echter niet voor we even geld gingen wisselen. De lokale munt is CFA en 1 euro is ongeveer 655 CFA. Een proces dat we misschien wel elke keer onderschatten. Bij de eerste bank lukte het niet om te wisselen. Een directeur of verantwoordelijke heeft echter altijd wel een connectie op een andere plaats. Bij bank 2 lukte het gelukkig wel. Eindelijk konden we naar het hotel. Rond 14u30 werd ons dan het middageten voorgeschoteld. Couscous met rode groentensaus. Lekker, tot we beiden een pikant stukje tegenkwamen en niet meer verder konden eten.

Rufine werd nu onze chauffeur en bracht ons na het eten richting Za-Kpota. Een officieel ontvangst stond gepland, al hadden we gevraagd voor een “petit accueil”. Hier hadden ze gehoor aan gegeven en we werden ontvangen in de bureau van de burgemeester, samen met een tiental andere gasten. Het ontvangst voelde aan als een “gezelligen burt” (zoals ze dan in de Kempen zeggen 😉). Iedereen kreeg kort het woord en zelfs Stijn kon de gasten entertainen met wat IT-technische taal. We werden rondgeleid in het gemeentehuis van Za-Kpota om alle diensthoofden te ontmoeten. Een aantal bekende gezichten maar vooral veel nieuwe gezichten. Mensen die we nog kenden? Sandrine van etat civil, Martin die vroeger planificateur was, Osée op service domaniale, … Kort daarna werden we opnieuw ontvangen bij de burgemeester voor een klein hapje. Pindanootjes, cashewnootjes en kokosrasp gecombineerd met een warm Frans wijntje. Het één al wat lekkerder dan het ander.

 

Laatst deel van de dag was de terugreis van Za-Kpota naar het hotel in Bohicon. Niet zonder allereerst bij de kleermaakster te stoppen (eerst bij die voor de vrouwen, dan bij die voor mannen) en de SIM-kaartjes te regelen (sounds easy, right?). Een ritje van 20min werd zeker 2u.

Vanaf morgen start de echte werkweek. Vergaderingen gecombineerd met bezoeken staan op de planning. De goesting bij de leden van de delegatie zit alleszins goed!