Werkbezoek 2023 - Dag 4

 Dag 4 – 10 sterren restaurants!

 

We starten onze dag met een pover ontbijtje. We kregen twee stukjes brood en wat thee. Gelukkig zijn we voorzien met choco en speculaaspasta. Om 8u30 zouden we vertrekken met de chauffeur van de secretaris, na een kwartier te wachten belden we uiteindelijk naar de secretaris. Bleek dat zijn chauffeur al een kwartier op ons stond te wachten op de parking. Dit keer lag het in elk geval niet aan de Beninezers!

Eerste vergadering van de dag was een vergadering met de twee IT’ers en de SE (secretaire executif of secretaris). Door de SE op voorhand te betrekken bij de activiteiten proberen we ervoor te zorgen dat er meer mensen betrokken zijn en dat de visie van de IT’ers gedeeld worden door de hogere administratie.

Na deze vergadering staat er een vergadering op de planning met ASEZ. Dit is de jongerenorganisatie die ook de jongerenreis begeleid. De vergadering gaat door in de lokalen van ASEZ, deze zijn over het gemeentehuis. Rufine begeleidt Ariane naar daar, waar we Maxime en Abel ontmoeten. Als we aan tafel zitten verdwijnt Rufine plots. Dan maar een vergadering met 3. We bespreken de jongerenreis en alle zaken die we nog in orde moeten brengen, we gaan op bezoek in het huis waar de jongeren zullen verblijven en nadien blijven we nog even hangen om naar de jongerenwerking te kijken.

Tijd om terug naar het gemeentehuis te gaan. Stijn en de IT’er van Za-Kpota, Jean-Baptiste, zijn ondertussen een speurtocht naar kabels aan het doen. Niet simpel want de zon verkleurt veel kabels. Een kabel die in een kantoor oranje is kan buiten plots wit zijn. Lastig!

We maken ons klaar om te vertrekken want in de namiddag bezoeken we een visserij en site voor rijst. We rijden naar een lokale visser die ons uitleg geeft bij zijn bedrijf. Hij heeft 12 bassins voor vissen in op te kweken. Hij ontwikkelde zelf een irrigatiesysteem dat is aangesloten op een bron. Er ligt nu ongeveer een 100 meter aan buizen onder de grond om het water naar de verschillende bassins te brengen. Zo garanderen ze jaarlang productie. Om de zoveel tijd rijdt hij dan naar Porto-Novo om zijn vissen te verkopen. Samen met ander vissers zijn ze een coöperatie gestart, waar nu 22 actieve leden in zitten.

Als we terugkomen van onze rondleiding zijn de tafeltjes buiten klaargezet en is het tijd om aan tafel te schuiven. We krijgen een heerlijke schotel van verse vis, rijst, frietjes en groentensaus. Dan rijden we verder. We vragen onze collega’s voor ons water te voorzien, een simpele vraag die al snel in een grote zoektocht veranderden. Na op 4 plaatsen te zijn gestopt hebben we dan toch water gevonden, niet gekoeld, maar dat deert ons niet zozeer. We rijden door naar Allahé om een rijstveld met drogerij te bezoeken. Hoogstraten ondersteunde de bouw van een droogplaats voor de rijst. In het verleden zorgden andere NGO’s zoals DBA al voor de bouw van een magazijn en een stockage plaats waar de rijst kan getransformeerd worden. We krijgen een interessante rondleiding terwijl de zon op onzen bol brandt. Onder de bomen lopen we uiteindelijk terug langs het zandpad dat toegang geeft tot de site. De gebruikers klagen want de vele regenval van de afgelopen weken zorgt ervoor dat het pad niet toegankelijk is met wagens en de site zelfs voor motors en brommers moeilijk bereikbaar is.

We rijden terug maar niet voor we stoppen aan de kant van de weg bij de rivier Zou. De collega’s kopen een aantal van de lokale delicatessen. Wij passen wijselijk. De stroom laat een indruk na. De oevers zijn niet echt te herkennen door de vele regen van de afgelopen weken.

We rijden terug naar het hotel en besluiten dat het tijd is om eens iets anders te eten dan rijst en couscous dat we standaard in het hotel krijgen. Een berichtje naar de collega’s van Zoersel die een partnerschap hebben met Bohicon, de gemeente waar we verblijven maakt ons een pak wijzer. We kiezen er uiteindelijk voor om te eten bij ‘La Palmeraie’. We laten de man van het hotel twee moto taxi’s stoppen en hij legt uit waar we naartoe willen. Kleine 5 min later staan we aan het verkeerde restaurant. Onze chauffeurs spraken geen Frans, enkel Fon dus we probeerden met handen en voeten uit te leggen waar we wilden geraken. Uiteindelijk hielp een jongen van een ander restaurant ons opnieuw op weg. Weer reden we naar de verkeerde plaats. De chauffeurs konden niet lezen en begrepen ook de kaart op de gsm niet. Uiteindelijk geraken we met veel gebaren, en het aanwijzen waar naartoe op de motor zelf, ter plaatse. De chauffeurs waren blij dat ze van die vervelende toeristen af waren! En dan nu, etenstijd! Niemand in het restaurant, maar niet getreurd, want ze ontvangen ons nog graag. We bestellen twee pizza’s en genieten (?) ondertussen van de muziek van de dancing aan de overkant van de straat. We vragen onze ober na de maaltijd voor ons opnieuw een moto taxi te regelen naar hotel La Majeste. Komt in orde! We maken ons klaar en de ober komt terug met 1 taxi in plaats van 2. Dan maar met twee op de motor (én de chauffeur natuurlijk). Vlotte rit terug want hij rijdt wel rechtstreeks naar het hotel.