Werkbezoek 2023 - Dag 5

 Dag 5 – Een dag van veel indrukken

“Dat heeft dan vijf dagen nodig om op tijd te zijn” (zowel wij als Za-Kpota). Een nieuwe dag, een nieuw verhaal en we waren dus voor de eerste keer op tijd op het gemeentehuis. Stijn duikt meteen het IT-lokaal in want het werkt blijft komen. Ariane blijft nog enkele weken maar Stijn vliegt zondag terug naar huis. Voor Za-Kpota zou hij nog drie weken mogen blijven, maar Hoogstraten heeft hem ook nog nodig!

De eerste vergadering van de dag is met ALDIPE. Deze organisatie voert voor ons het plan uit van de schooltuinen. In een aantal scholen werken we met tuinen. Kinderen leren ecologische manieren van landbouw die ze mee naar huis nemen en de school profiteert van de verbouwde groenten om de kinderen elke middag een gevarieerde maaltijd te bieden. Het project van de schooltuinen betrok de afgelopen jaren 7 scholen, maar groeide door bijkomende steun van Za-Kpota zelf uit naar 15 scholen. Er is echter nog heel wat ondersteuning nodig om succes te garanderen, en het belangrijkste punt is daarbij het gebrek aan water op veel sites. De toegang tot water rond de scholen is vaak niet aanwezig en wat er wel is kan misschien wel gebruikt worden om de planten water te geven, maar niet om mee te koken. Het andere grote probleem is de omheining rond de schooltuinen. De meeste schooltuinen hebben een natuurlijke omheining gecreëerd. Deze werkt wel maar wordt na verloop van tijd omvergelopen door rond trekkend vee. In de namiddag zullen we twee scholen bezoeken waar ze actief zijn. Eén van de nieuwe scholen, en één van de scholen waar we al langer werken.

Eerst is het tijd om een bezoek te brengen aan de fabriek van Orana. Dit bedrijf kocht een oude transformatiefabriek voor sinaasappelen op. De oude fabriek werd platgegooid en een nieuwe kwam in de plaats. Tijdens het bezoek van Hoogstraten in februari stonden enkel de administratieve bureaus er, ondertussen werd ook een grote hal opgetrokken waar later de installaties zullen komen. Ze streven er naar om 120 ton sinaasappelen te verwerken per dag. In het laagseizoen plannen ze over te schakelen naar de verwerking van ananas.

Na het bezoek aan de fabriek eten we snel samen om opnieuw op het terrein te vertrekken en de schooltuinen te bezoeken. Eerste stop, Kpolokoué, een schooltuin waar we een aantal jaren geleden met steun van Pidpa een waterinstallatie realiseerden. Deze tuin doet het heel goed en kan tijdens de zomervakantie rekenen op veel ondersteuning van het oudercomité om de tuin te onderhouden. De volgende stop is Doutin, een nieuwe schooltuin. Wat een contrast! Waar de oude er goed onderhouden bij stond, voorzien was van water en een afsluiting, stond deze tuin nog in zijn beginschoenen. Er werd een bassin aangelegd voor water, maar het water was al erg vervuild en kan niet gebruikt worden om te koken. De omheining was door hen zelf uit natuurlijke materialen vervaardigd met hier en daar een gapend gat. Doorheen de zomer was nog maar weinig gewerkt in de tuin waardoor de planten zeer groot waren geworden of juist afgestorven waren. De vrouwen die de schoolkeukens verzorgden begonnen echter enthousiast bladeren van de ‘grande morelle’ (de naam in het Nederlands is me onbekend) af te hakken om klaar te maken. De coordinator van Za-Kpota kreeg zelfs een zakje mee om thuis klaar te maken. De directeur van de school in Doutin was vroeger directeur van de school in Kpolokoué. Uit een gesprekje met hem bleek dat er wel 400 leerlingen naar de school kwamen, verdeeld over 7 klassen, en dus 7 leraars. Dat zijn ongeveer 60 leerlingen per klas. In Kpolokoué waren er 3 klassen met 4 leraars, voor 150 leerlingen.

Schooltuin Kpolokoué

Schooltuin Doutin

In de avond worden we uitgenodigd door Rufine om samen met haar en haar man, de prefect van het departement uit eten te gaan. Om 20u30 kunnen we Rufine terugverwachten. Rufine vraagt ook aan Ariane om een foto van haar outfit door te sturen zodat ze eventueel kan afstemmen. Om 21u komt Rufine aan bij het hotel. Hoewel we volledig klaar stonden, volstonden 5 min voor Rufine nog wel om terug naar de kamer te gaan en Ariane andere kleren te laten aandoen (en ik had nochtans echt wel een mooi kleedje aan). We vertrekken en komen erachter dat we terug naar hetzelfde restaurant als de dag ervoor op weg zijn, La Palmeraie! Van toeval gesproken! We eten opnieuw lekker en na een gezellige avond worden we goed en wel aan het hotel afgezet.

Morgen (vrijdag) is het de laatste dag voor Stijn al! Zaterdag gaan we immers al terug richting Cotonou!